Gekke gedachten op onbewaakte momenten nemen vreemde vormen aan. Wie zei hier iets over kunst?
Afstudeerproject, Gent, juni 2001
Een reeks van acht zwart-wit foto’s (1m x 1m20cm) hing in een verlaten huisje ter bezichtiging. De ruwe textuur van de muren en de afbeelding op de foto’s vulden elkaar aan.
Deze zwart-wit foto’s tonen één voor één oppervlakten van huiden, waarbij de grens vervaagt tussen het menselijke en organische. Een verschrompeld huidoppervlak van een appel wordt inwisselbaar met de rimpels van een been vol spataders en de ruwe huid boven onze knie zou even goed van een aardappel kunnen zijn.
Waar houdt de mens op herkenbaar als mens te zijn?
© 2009-2024 - Pjotr Grafisch Ontwerp - Trivali webdevelopment